Ton schadevergoeding na gijzeldrama

De oud-werkneemster werkte als coördinator in een asielzoekerscentrum toen zij in 1998 door een asielzoeker gegijzeld werd. Het slachtoffer, dat angstige uren met haar gijzelnemer doormaakte in een afgesloten en met benzine doordrenkte spreekkamer, liep als gevolg van dit drama een Post Traumatisch Stress Syndroom (PTSS) op. VluchtelingenWerk wees elke aansprakelijkheid af. Maar het Hof stelt dat de werkgever fysieke maatregelen had moeten nemen om incidenten als deze te voorkomen. Medewerkers van het centrum hebben voorafgaand aan het drama meerdere keren om extra veiligheidsmaatregelen gevraagd, zoals een alarmknop, een vluchtdeur in de spreekkamer en assistentie. De verzoeken zijn niet ingewilligd, constateerde ook de Arbeidsinspectie. Daarnaast is de werkgever in gebreke gesteld op het gebied van scholing en opleiding; de werkgever had haar personeel moeten trainen in de omgang met agressieve cliënten. De suggestie van de werkgever dat de betrokken medewerkster mogelijk verhoogd gevoelig zou zijn voor een dergelijk incident is van tafel geveegd. Het Hof acht dit irrelevant voor de vaststelling van de oorzaak-gevolg-relatie tussen het incident en PTSS. “Volkomen terecht”, stelt Schaapman, “dit is een standaard truc van verzekeraars in beroepsziektezaken: de schuld bij het slachtoffer leggen. Ook in dit geval was dat zeer misplaatst. De rechter stelt nu vast: gevoelig of niet, het doet er niet toe. Verhoogde gevoeligheid op zichzelf leidt niet tot PTSS. Het incident is hier de veroorzaker, dus moet de schade volledig worden toegerekend aan de werkgever.” Schaapman is tevreden met de uitkomst: “De werkgever heeft flinke steken laten vallen. De Arbowet schrijft voor dat werkgevers actief beleid moeten voeren om psychosociale arbeidsbelasting te voorkomen. In de praktijk schiet dat er vaak bij in. Deze uitspraak is een belangrijke steun in de rug voor werknemers.”