Hiermee ligt de huur gemiddeld ruim 9 procent hoger dan voor de invoering van het inkomensafhankelijke huurbeleid. De huurstijging was het grootst voor huurders met een hoog inkomen in een sociale huurwoning. Dit blijkt uit onderzoek van het CBS.
Huurstijging afhankelijk van inflatie en inkomen
De maximale huurverhoging in 2014 was voor het tweede achtereenvolgende jaar gebaseerd op de inflatie van het voorafgaande jaar, een vast opslagpercentage en een inkomensafhankelijke verhoging. De maximale huurstijging varieerde hierdoor in 2014 van 4,0 procent voor de huurders met de laagste inkomens tot 6,5 procent voor huurders met de hoogste inkomens. Hiermee steeg de gemiddelde huurprijs in twee jaar tijd met 9,2 procent terwijl de inflatie 4,0 procent bedroeg.
Vooral sociale huurwoningen duurder
Vier van de vijf huurwoningen worden verhuurd door sociale verhuurders, zoals woningcorporaties. Bij de sociale verhuurders was de huurstijging met gemiddeld 4,7 procent beduidend hoger dan bij de particuliere verhuurders (3,2 procent).Voor bewoners van duurdere huurwoningen met geliberaliseerde huren, waarvoor het inkomensafhankelijke huurbeleid niet geldt, gingen de huren 2,9 procent omhoog.
Sociale verhuurders passen maximale huurstijging vaker toe
Sociale verhuurders hebben de maximale huurstijging vaker toegepast dan particuliere verhuurders. Zo was voor 62 procent van de huurders met een laag inkomen de huurstijging gelijk aan de maximale huurstijging van 4,0 procent en kreeg ruim de helft van de middeninkomens de maximale huurstijging van 4,5 procent. Van de huurders met de hoogste inkomens moest twee derde de maximale huurstijging van 6,5 procentbetalen. Van de huurders die een woning huren bij een particuliere verhuurder kreeg bijna 55 procent de maximale huurstijging.
In een beperkt aantal gevallen stegen de huren meer dan de maximale toegestane huurverhoging. In die gevallen was er meestal sprake van een bewonerswisseling.