In 22.000 gevallen ging het om phishing: via een e-mail proberen aan bank- en identiteitsgegevens te komen. De overige 6000 meldingen hadden betrekking op zogenoemde voorschotfraude. Daarbij gaat het om mooie beloftes, zoals een winstgevende zakendeal of een gewonnen loterij, waarvoor eerst onkosten moeten worden betaald.
Het bewustzijn onder de bevolking over internetfraude lijkt toe te nemen: niet meer dan 1 tot 2 procent van de ontvangers van phishingmails trapt erin en raakt geld kwijt variërend van enkele honderden tot vele tienduizenden euro’s.
Voorschotfraude
Anders ligt het bij de verschillende vormen van voorschotfraude. Daar is het percentage slachtoffers veel hoger. Ook de geldbedragen die gedupeerden verliezen, liggen beduidend hoger. In sommige gevallen raken slachtoffers vele honderdduizenden euro’s kwijt. Van de ruim 1400 melders van voorschotfraude zijn 110 (8 procent) daadwerkelijk geld kwijtgeraakt. Het ging om 3,8 miljoen euro, 35.000 euro gemiddeld per slachtoffer.
Meest voorkomende vorm van voorschotfraude is het ‘lucratieve’ zakenvoorstel. Hierbij spiegelen de oplichters hun slachtoffer via e-mail en telefoon grote winsten voor, maar dan moeten zij wel eerst zelf investeren. De Fraudehelpdesk noteerde vorig jaar 726 meldingen hierover; uitschieter was een makelaar uit het oosten van het land die 86.000 euro verloor aan een ‘miljoenenproject’ in Zuid-Afrika, waar hij twee keer naartoe reisde.
Gokfraude
In 572 gevallen maakten melders gewag van loterijfraude, waarbij een hoge prijs in het vooruitzicht wordt gesteld. Om die te kunnen incasseren moet de ‘gelukkige’ eerst administratie- en andere kosten voldoen. Dat kan tot vele duizenden euro’s oplopen. Ook gokfraude maakt slachtoffers: in 374 gevallen lieten zij zich verleiden tot de inzet van geld op internet-goksites die nooit uitbetalen. Ook de lening-oplichting doet het goed op de digitale snelweg. Tegen lage rentetarieven geld lenen zonder controle vooraf bij het Bureau Krediet Registratie leek 327 melders wel een goed idee. Na betaling van ‘kosten’ komt er geen krediet, alleen verdriet.
Andere vormen van internetoplichting waar eerst geld moet worden betaald, zijn medische fraude (middeltjes tegen kwalen, dieetpreparaten, erectiepillen), fraude op social media als Facebook en Twitter, en erfenis-, investerings- en webwinkelfraude.
Uit onderzoek blijkt dat de meeste mensen geen melding maken van oplichtingspraktijken.