In een ander promotieonderzoek beschrijft Nordin Hanssen, eveneens internist in opleiding aan het Maastricht UMC+, een nieuw mechanisme dat ten grondslag ligt aan deze vaatdisfunctie. Van Sloten en Hanssen zijn gisteren beide cum laude gepromoveerd. Zo’n cum laude promotie is bijzonder, en al helemaal twee cum laude promoties op één dag.
Depressiviteit
Van Sloten gebruikte voor zijn onderzoek data van grote groepen mensen, onder meer van De Maastricht Studie, een grootschalig epidemiologisch onderzoek naar oorzaken en gevolgen van diabetes type 2 en andere chronische ziekten. Misschien wel de meest interessante bevinding deed hij in zijn onderzoek naar de effecten van vaatdisfunctie op hersenziekten, zoals dementie en depressiviteit. Een verslechterde functie van de vaten kan leiden tot schade aan de hersenen (microvasculaire disfunctie), zo bleek uit scans. En die hersenschade geeft weer een verhoogd risico op dementie (cognitieve disfunctie) en klachten van depressieve aard. Vooral schade aan de hersengebieden die betrokken zijn bij de regulatie van emotie en gevoel, de diepe hersenstructuren, leiden tot depressiviteit.
Versuikerde eiwitten
Promovendus Nordin Hanssen (links op de foto) onderzocht een belangrijk nieuw mechanisme dat ten grondslag ligt aan vaatdisfunctie bij mensen met diabetes. Hij richtte zich vooral op onderzoek naar versuikerde eiwitten, zogenoemde AGE’s (advanced glycation end products). Belangrijkste bevinding van zijn onderzoek is dat hoge concentraties AGE’s in het bloed bij mensen met diabetes samenhangen met een hogere kans op hart- en vaatziekten. Opeenhoping van AGE’s in de vaatwand leidt tot vaatdisfunctie en aderverkalking, en als zo’n aderverkalking (of plaque ) openscheurt, treedt er acuut zuurstofgebrek op, met hartinfarct of beroerte als mogelijk gevolg.
Hanssen wijst met dit onderzoek een nieuw mechanisme aan waarlangs hart- en vaatziekten ontstaan en geeft handvaten voor de bestrijding daarvan met zogenoemde AGE-remmers. Hiermee komt er zicht op een nieuwe medicinale therapie voort hart- en vaatziekten. Ook laat het proefschrift zien dat AGE-metingen in het bloedplasma mogelijk geschikt kunnen zijn om hart- en vaatziekten te voorspellen.