Diefstallen
Tussen maart 2013 en juli 2014 ging de vrouw regelmatig op pad om de diefstallen te plegen, met name bij tehuizen in Oost-Nederland. Ze liep de tehuizen in en ging naar binnen bij willekeurige bewoners. Door zich voor te doen als hulpverleenster won ze het vertrouwen van de bejaarde en vaak kwetsbare slachtoffers. In werkelijkheid stal ze echter sieraden en andere spullen van hen. De gestolen spullen verkocht de vrouw steeds aan dezelfde afnemer, om op die manier de financiële problemen van haar en haar echtgenoot te verminderen.
Emotionele schade
De gestolen sieraden hadden vaak een grote emotionele waarde, omdat het bijvoorbeeld erfstukken van inmiddels overleden dierbaren waren. Door zich voor te doen als hulpverleenster heeft de vrouw bovendien veel schade toegebracht aan het gevoel van veiligheid en vertrouwen in mensen van de slachtoffers. De rechtbank neemt dit haar ernstig kwalijk. Naast het vergoeden van de gestolen spullen moet de vrouw de slachtoffers die daarom gevraagd hebben daarom ook een schadevergoeding betalen voor de emotionele schade die zij heeft aangericht.
Meeprofiteren en heling
De echtgenoot van de vrouw, die wist van de diefstallen en meeprofiteerde van de opbrengsten daarvan, is door de rechtbank veroordeeld tot een voorwaardelijke gevangenisstraf van vier maanden en een werkstraf van honderdtachtig uur. Ook moet hij zich verplicht laten behandelen voor zijn gokverslaving, die de financiële problemen van het stel grotendeels veroorzaakte. Een tweede man, die de gestolen sieraden van de vrouw opkocht terwijl hij wist dat het om gestolen spullen ging, veroordeelt de rechtbank tot een gevangenisstraf van twaalf maanden waarvan drie maanden voorwaardelijk. W