Het beleid van de overheid is erop gericht om ouderen in staat te stellen zo lang mogelijk zelfstandig te wonen. Of dat mogelijk is hangt samen met een goede gezondheid. Niet ziekten, maar vooral beperkingen als gevolg van ziekten vormen de belangrijkste obstakels voor een zelfstandig leven (Landelijke nota Gezondheidsbeleid ‘Gezondheid dichtbij’, 2011).
Steeds meer ouderen wonen thuis
Ouderen wonen steeds langer zelfstandig. Het aantal ouderen in Nederland groeit snel, maar het aantal ouderen in een verzorgings- of verpleeghuis of een andere (zorg)instelling daalt. Het percentage ouderen dat in een instelling woont, daalt dan ook al jaren (Garssen en Harmsen, 2011). In 1995 woonde nog 17 procent van de 75-plussers in een instelling, in 2014 nog maar 10 procent. Van de 65-plussers woonde 95 procent thuis, dat zijn bijnaa 2,8 miljoen mensen.
De meeste ouderen hebben geen beperkingen
Twee derde van de thuiswonende 65-plussers ervaart geen beperkingen bij de dagelijkse handelingen (ADL of IADL). Van deze groep ervaart ruim driekwart zijn of haar gezondheid als goed of zeer goed. Naarmate de leeftijd vordert, daalt het percentage ouderen zonder beperkingen. Van de 65- tot 74-jarigen heeft 79 procent geen beperkingen, bij de 75-plusssers is dat nog maar 51 procent.
Vaak beperkingen in traplopen en in zwaar huishoudelijk werk
Van de thuiswonende 65- tot 74-jarigen in Nederland heeft 12 procent minstens één ADL-beperking, en 19 procent een of meer IADL-beperkingen. Bij 75-plussers zijn deze aandelen met 33 en 45 procent aanzienlijk hoger.