Eerder al bracht een rapport van de Inspectie voor de Gezondheidzorg (IGZ) de erbarmelijke toestand van de mondzorg in verzorgingshuizen aan het licht. Dit blijkt echter slechts het topje van de ijsberg. Thuiswonende ouderen zijn in de meeste gevallen niet meer in staat een tandarts te bezoeken.
Daarnaast hebben velen geen geld voor een aanvullende verzekering en kunnen ze noodzakelijke behandelingen niet betalen. Het is een groot misverstand dat de mondzorg voor deze ouderen wordt betaald vanuit de basisverzekering of Wet langdurige zorg (Wlz).
De ANT luidt, na signalen van tandartsen uit de praktijk, de noodklok. 'De noodzakelijke zorg wordt nu afgewenteld op niet-tandartsen, verpleegkundigen en verzorgers in de thuiszorg en gemeenten', stelt bestuurslid en tandarts Richard Suy namens de ANT.
Mondzorg voor thuiswonende ouderen is complexe zorg vanwege leeftijd, medicijngebruik, de sociale situatie en vaak al langdurige verwaarlozing. Alleen een ervaren tandarts kan voor deze categorie ouderen de juiste diagnose stellen en een behandelplan opstellen.
In Nederland zijn er slechts 17 geriatrische tandartsen, die gespecialiseerd zijn in mondzorg voor ouderen. Daarnaast is er een groep van circa 90 tandartsen die ouderen thuis bezoekt voor een behandeling. De huidige capaciteit is daarmee veel te beperkt. Grootste hindernis is echter de wet- en regelgeving, die niet is toegesneden op zorg die geleverd wordt buiten de praktijk, stelt de ANT.