maandag, 1. juni 2015 - 8:06 Update: 01-06-2015 21:38

'Eurlings liet garantie Air France bij fusie met KLM vallen bij verlenging'

Staatsgaranties voor Schiphol en KLM nooit waterdicht geweest
Foto: Archief EHF
Amsterdam

De Staatsgaranties voor KLM en Schiphol die in 2003 door Air France aan de Nederlandse Staat zijn gegeven, blijken niet waterdicht te zijn geweest.

Vervolgens heeft in 2010 toenmalig minister Camiel Eurlings bij de verlenging van de garanties de meest concrete garantie laten vallen. Daardoor is het voor Air France-KLM mogelijk om KLM-vluchten vanaf Schiphol te schrappen of over te hevelen naar de Parijse luchthaven Charles de Gaulle. Dit schrijft de Volkskrant maandag. De krant baseert zich op de Staatsgaranties uit 2003, een 'Memorandum of Understanding' uit 2010 en aanvullende documenten die via een beroep op de Wet Openbaarheid van Bestuur verkregen zijn.

Toen KLM en Air France in 2003 fuseerden stond Nederland erop dat KLM zelfstandig zou kunnen opereren. Verder mochten er geen banen  verloren gaan en moest de groei van de luchthavens Charles de Gaulle en Schiphol gelijk opgaan. Nu blijkt dat die garanties in 2003 niet waterdicht waren en later nog behoorlijk veranderd zijn.

Bij nader inzien blijken die garanties nogal vaag en op meerdere manieren te interpreteren, zo blijkt uit de fusiedocumenten. Volgens de krant zijn in 2010 bij verlenging van de overeenkomst de geformuleerde doelen wat betreft de vliegbestemmingen van KLM en de ontwikkeling van de luchthavens zelfs geschrapt.

Eurlings liet in 2010 weten dat bij de verlenging de afspraken over de garanties niet meer zo uitgebreid waren als in 2003 omdat dat te veel tijd zou hebben gekost. Hij schreef in antwoord op Kamervragen: 'Bovendien is er een sfeer van vertrouwen tussen Frankrijk en Nederland.'

Echter een klein jaar daarvoor waarschuwde onderzoeksbureau SEO Economisch Onderzoek, dat de eerste vijf jaar van de fusie evalueerde,  in een rapport voor een verschuiving van het "intercontinentale netwerk naar Parijs" na het aflopen van de garanties aan Nederland. Kamerleden willen nu weten waarom dat rapport destijds niet naar de Tweede Kamer is gestuurd.