De verdachte zat sinds 3 januari 2016 in voorlopige hechtenis. Het Team Grootschalig Onderzoek dat na de dood van de vrouw werd opgericht had de verdachte reeds eerder aangehouden, maar moest hem in vrijheid stellen omdat er te weinig bewijs tegen hem lag. Het onderzoek is sindsdien in volle gang voortgezet. DNA-onderzoek, verklaringen van getuigen en camerabeelden van onder meer een pintransactie met een gestolen pinpas, gaven in beide zaken uiteindelijk de doorslag.
Inklimming in Bartokstraat
Op zondag 26 april 2015 werd het 68-jarige slachtoffer dood in haar woning in Tilburg aangetroffen. Ze was met 41 messteken om het leven gebracht. Sporenonderzoek wees uit dat de verdachte aan de achterzijde van de flat vanaf de begane grond naar de vierde verdieping klom en via het balkon de woning heeft betreden. De bewoonster werd toegetakeld in de slaapkamer en stierf uiteindelijk in de woonkamer aan haar verwondingen. Na het gewelddadig treffen werd de woning volledig overhoop gehaald. De buit: een tablet, sieraden en een bankpas. Mogelijk heeft de vrouw de inbraak met haar leven moeten bekopen omdat ze de indringer herkende als een medeflatbewoner. Maandagmorgen 27 april 2015 werd de 20-jarige Tilburger als verdachte aangehouden. Hij werd echter op woensdag 29 april 2015 weer in vrijheid gesteld, omdat er toen nog te weinig bewijs lag om hem langer vast te houden.
Bejaard echtpaar in doodsangst
Terwijl het onderzoek gaande was, vond op 28 december van dat jaar, in dezelfde flat een tweede ernstig geweldsincident plaats. Rond 03.00 uur ’s nachts klimt een indringer via het slaapkamerraam de woning binnen van een ouder echtpaar op de eerste verdieping. De 78-jarige man wordt afgetuigd en raakt zwaargewond. Ook hier wordt de woning doorzocht en een bankpas meegenomen. Uiteindelijk wordt het echtpaar met tie-raps aan elkaar vastgebonden en in de slaapkamer opgesloten. Het lukt de vrouw pas de volgende ochtend de aandacht te trekken van een voorbijganger die haar hond uit laat.
Bewijs
Een DNA-spoor van de verdachte op de plaats delict in de eerste zaak, de grote hoeveelheid bloed van het 68-jarige slachtoffer op zijn jas, een DNA-spoor van één van de slachtoffers uit de tweede zaak op de broek van de verdachte, camerabeelden van onder meer een pintransactie met een gestolen pinpas en twee indirecte getuigenverklaringen waarvan één zich aanvankelijk als anonieme melder heeft gemeld, vormen volgens de officier de kern van het bewijs in deze zaak. De 20-jarige verdachte wilde niet meewerken aan het onderzoek. “Hij heeft nooit willen spreken over de feiten. Iemand die geen inzicht geeft in de oorzaak van zijn extreem agressieve en gewetenloze gedrag dat bij herhaling andere mensen het leven kan kosten, moet zo lang mogelijk worden afgestraft zodat hij geen nieuwe slachtoffers kan maken.”