Vrijspraak voor Jomanda in Millecam-zaak

Verdachten in deze zaak waren het genezend medium Jomanda en twee artsen. Aan hen was telastegelegd dat zij de actrice Sylvia Millecam, die aan borstkanker leed, in de periode 1999 tot 2001 hebben afgehouden van de juiste medische zorg, waardoor Millecam onnodig leed heeft moeten doormaken.

Jomanda
Jomanda heeft als genezend medium veelvuldig contact gehad met Sylvia Millecam. Zij heeft Sylvia Millecam krachtig ondersteund in de opvatting dat deze geen kanker had maar een bacteriële infectie. Verder heeft Jomanda gezegd dat er niet geopereerd mocht worden.

Daarmee heeft Jomanda zich volgens de rechtbank begeven op een terrein waar zij niet kundig was. De begrippen kanker en bacteriële infectie komen uit een medisch jargon, en die zijn zorgvuldig omschreven. Een genezend medium is in deze begrippen niet geschoold.

De rechtbank heeft onderzocht of het optreden van Jomanda in overwegende mate heeft bijgedragen aan de overtuiging van Sylvia Millecam dat zij geen kanker had maar een infectie. Dat bleek niet het geval. De conclusie is dat Jomanda goed aanvoelde wat Sylvia Millecam wilde horen en daarop aansloot.

Jomanda had een vertrouwenwekkende en geruststellende rol voor Sylvia Millecam. Maar die rol was niet zo belangrijk dat kan worden gezegd dat Jomanda de betreffende inzichten bij Sylvia Millecam heeft bewerkstelligd. Dit is het springende punt voor de vrijspraak. Er waren in die tijd diverse mensen rondom Sylvia Millecam die allen haar inzichten min of meer ondersteunden.

Verdachte 2
Verdachte 2 was destijds arts en had een alternatieve praktijk. Hij heeft Sylvia Millecam behandeld van december 2000 tot mei 2001. Verdachte 2 ging uit van een bacterie in de borst en heeft die bacterie bestreden met middelen van eigen fabricage.

Doordat hij uitging van de bacterie, heeft hij op zijn minst Sylvia Millecam in de waan gelaten dat zij niet aan kanker maar aan een bacteriële infectie leed. Het verwijt aan verdachte 2 is dat hij diagnoses heeft toegepast en medicijnen heeft voorgeschreven die niet wetenschappelijk waren onderbouwd.

Hij heeft Sylvia Millecam ook niet ingelicht over de beperkte waarde van die diagnoses en medicijnen. Daarnaast heeft hij de huisarts geen rapportage gestuurd over zijn werkzaamheden. Het had op zijn weg gelegen om Sylvia Millecam indringend te confronteren met haar ontkennende houding en om haar te verwijzen naar een reguliere arts.

Nu heeft hij de patiënt die de werkelijke aard van de aandoening ontkende, behandeld met middelen die geen enkele uitwerking hadden. Het effect is geweest dat Sylvia Millecam geen enkele medische zorg heeft gekregen die haar lijden had kunnen verlichten.

Verdachte 3
Verdachte 3 is arts en heeft Sylvia Millecam onderzocht aan het begin van haar ziekte, in het najaar van 1999. Hij kwam toen tot de conclusie dat zij geen kanker had. Verder heeft hij haar behandeld van april 2001 tot en met augustus 2001, derhalve tot aan haar overlijden. Verdachte 3 heeft toen alternatieve therapieën toegepast waarbij de belangrijkste was, de zogenaamde magneetveldtherapie.

Ook verdachte 3 heeft Sylvia Millecam in de waan gelaten dat zij aan een bacteriële infectie leed. En het had ook op de weg van verdachte 3 gelegen om Sylvia Millecam te confronteren met de werkelijke aard van haar ziekte, en om haar te verwijzen naar een reguliere arts.

Sylvia Millecam heeft de laatste weken van haar leven continu in het huis van verdachte 3 verbleven, zonder dat zij effectieve medische zorg kreeg tegen de complicaties van haar ziekte.

De rechtbank heeft de artsen echter geen straf opgelegd omdat de zaak al acht jaar oud is, omdat beide artsen veel publiciteit hebben moeten doormaken, en omdat het medisch tuchtcollege zich al uitvoerig met de zaak heeft bemoeid, waarbij sancties zijn opgelegd.

De ziekte van Sylvia Millecam
In september 1999 bleek Sylvia Millecam een knobbeltje in de borst te hebben. Zij stelde echter nader onderzoek uit tot het voorjaar van 2000, waarna zij in hoog tempo een aantal artsen raadpleegde. Allen kwamen uit op borstkanker. Zij wenste geen reguliere behandeling zoals een operatie, bestraling en een chemotherapie omdat zij de bijwerkingen te ontluisterend vond.

In de zomer van 2000 heeft zij enkele alternatieve therapieën tegen kanker doorlopen maar deze hadden geen effect. In het najaar van 2000 kwam zij tot het inzicht dat zij een bacteriële infectie had in de borst en helemaal geen borstkanker. Daarmee kwam zij in een volledige ontkenning van wat er speelde.

Zij heeft die ontkenning tot aan de laatste dagen voor haar dood met kracht gehandhaafd. Vanaf december 2000 heeft zij zich laten behandelen tegen de bacteriële infectie. Dit heeft haar geen enkel soelaas gebracht. Zij is aan borstkanker overleden in augustus 2001.