SP in commissie inlichtingen- en Veiligheidsdiensten

De SP heeft altijd twee bezwaren gehad tegen de commissie. Ten eerste: met de uit de commissie verkregen informatie mag niets worden gedaan. Daarmee worden de leden medeverantwoordelijk gemaakt voor het regeringsbeleid. Ten tweede: de commissie werd door de regering te vaak gebruikt om zaken te bespreken die ook in de (al of niet) openbare commissies van Binnenlandse Zaken, Defensie of Justitie besproken zouden kunnen worden.

Toenmalig directeur Van Hulst van de Algemene Inlichtingen en Veiligheidsdienst (AIVD) deed, nadat de SP bij de laatste verkiezingen de derde fractie van de Tweede Kamer was geworden, een dringend beroep op toenmalig fractievoorzitter Jan Marijnissen om ondanks de bezwaren toe te treden tot de commissie. Hij vond het ongewenst dat een belangrijk deel van de Kamer niet deelnam aan het democratisch toezicht op zijn dienst. Dat was de start van een aantal discussierondes binnen de fractie. Na ampel beraad is besloten over het eerste bezwaar heen te stappen, omdat er geen alternatief is voor het toezicht op alle ins and outs van een inlichtingendienst anders dan in, al of niet gedeeltelijke, beslotenheid. De aard van de materie maakt dat zaken soms vertrouwelijk besproken moeten worden.

Het tweede bezwaar is nog wel een hard punt voor de SP. Uit gesprekken met de voorzitter van de commissie, CDA-fractieleider Van Geel, bleek dat er ook binnen de commissie gesproken wordt over herziening van de werkwijze. Uitgangspunt is nu dat zoveel mogelijk openbaar behandeld wordt. Ook zullen alleen stukken van de AIVD en Militaire Inlichtingen en Veiligheidsdienst (MIVD) in de commissie worden behandeld die betrekking hebben op de operationele taken.