De vereniging is van mening dat het ophogen van de grens met 10% de betaalbaarheid voor een belangrijke groep huizenzoekers ondermijnt. De gemiddelde inkomensontwikkeling van 5,8% in 2023 blijft daar sterk bij achter.
Voor veel huizenzoekers met gemiddelde inkomens is een nieuwbouwwoning met een prijskaartje van €390.000 veel te duur. Om een dergelijk huis te kunnen kopen is een (gezamenlijk) inkomen nodig van tenminste €83.000, dat is ruim twee keer een modaal inkomen van €40.000 (*).
Dit jaar ligt de betaalbaarheidsgrens van een nieuwbouwwoning nog op €355.000. De vereniging is van mening dat deze grens in 2024 onveranderd moet blijven.
Betaalbaar is niet meer de realiteit
Cindy Kremer, directeur Vereniging Eigen Huis: “De hoogte van de betaalbaarheidsgrens is belangrijk omdat de minister wil dat tot 2030 ten minste twee derde van de 900.000 nieuwe huizen in de categorie ‘betaalbaar’ valt. Maar woningen met een prijskaartje vlak onder die grens zijn dat voor veel mensen met een middeninkomen niet. Daarom wil Vereniging Eigen Huis dat er regionale afspraken worden gemaakt waarbij een fors contigent woningen in de prijscategorieën beneden de betaalbaarheidsgrens wordt gebouwd. Dan maak je het voor jonge starters, leraren, verpleegkundigen, hulpverleners en anderen wel mogelijk om zo’n huis te kopen”.
Te hoge indexatie
Vereniging Eigen Huis wil dat de inkomensontwikkeling de norm wordt voor toekomstige aanpassingen van de betaalbaarheidsgrens voor nieuwbouwwoningen en niet langer de Consumentenprijsindex (CPI).
De grens voor betaalbare nieuwbouw is voor volgend jaar vastgesteld aan de hand van de inmiddels achterhaalde Consumentenprijsindex van 10%. Daardoor stijgt de betaalbaarheidsgrens volgend jaar van €355.000 naar € 390.000. De realiteit is echter dat de huizenprijzen dit jaar met 3,5% zijn gedaald en de koopkracht met 1,1% is afgenomen.
Sinds 2022 pleit Vereniging Eigen Huis voor de bouw van jaarlijks 10.000 starterswoningen tot €260.000. Voor veel jonge starters ligt daar de grens van een hypotheek.