Seriebrandstichter blank en woont doorgaans dicht bij brand

Uit het onderzoek komt verder naar voren dat de motieven voor het stichten van branden vaak het zoeken van aandacht, het vragen van erkenning, het afreageren van stress en de kick zijn. Bij weinig seriebrandstichter is de klinische diagnose pyromanie gesteld. Het onderzoek toont niettemin aan dat bij de helft van de bestudeerde seriebrandstichters het risico op recidive als hoog of meer dan hoog wordt ingeschat.

Nooit eerder met politie in aanraking geweest
Uit het onderzoek blijkt dat er vaak sprake is van problemen met middelengebruik of financiële problematiek. Seriebrandstichters kenmerken zich verder door een onvermogen om op latere leeftijd betekenisvolle relaties aan te gaan en zij hebben een slechte band met ouders en/of andere gezinsleden. Een deel van de bestudeerde seriebrandstichters is first offender: Zij zijn niet eerder in aanraking geweest met de politie. Achteraf zien zij de ernst van de door hen gepleegde delicten in, tonen zij berouw en geven zij aan blij te zijn met hun aanhouding, zodat gewerkt kan worden aan de problemen waarmee zij kampen.

Te voet naar delict
Seriebrandstichters komen in de helft van de bestudeerde brandstichtingen te voet naar de plaats delict. Deze brandstichtingen vinden plaats in een afgegrensd gebied met een straal van enkele kilometers. Vaak ligt het woonadres binnen dit gebied.

De onderzochte branden worden met name 's nachts en in het weekend gesticht, waarbij de dader vaak onder invloed is van alcohol. Soms is er een gevaar voor mensen en/of dieren. De objectkeuze van seriebrandstichters lijkt willekeurig: binnen een serie zijn meestal verschillende objecten het doelwit. Objecten die in brand worden gestoken zijn doorgaans vrij toegankelijk; bij een klein deel van de bestudeerde brandstichtingen forceert de dader de toegang tot het object dat hij in brand steekt.

Geen planning
Planning is bij de meeste brandstichtingen niet te ontdekken. Seriebrandstichters maken overwegend gebruik van materiaal op de plaats delict zelf, zoals bijvoorbeeld kranten (brandgeleider) of benzine (brandversneller). Sommige daders nemen zelf materiaal mee om een brandstichting te faciliteren. Soms blijven de seriebrandstichters bij één van de gestichte branden kijken of keren op een later moment terug naar de plaats delict.

Het onderzoek biedt een aantal relevante aanknopingspunten voor de opsporing, bijvoorbeeld voor de inzet van geografische daderprofilering.