Zo nemen ze vaker een hapje als hun tafelgenoot dat ook doet. Bij het eten zijn we dus geneigd een ander te imiteren, zo blijkt uit onderzoek van Roel Hermans van het Behavioural Science Institute.
Al langer is bekend dat mensen geneigd zijn hun eetgedrag aan dat van anderen aan te passen. Maar daarbij is alleen gekeken naar hoe het eetgedrag van persoon A dat van persoon B beïnvloedt. En dat is volgens onderzoeker Hermans een te eenzijdige kijk op de zaken. ‘Als wij twee samen aan tafel zitten, dan kan mijn eetgedrag het jouwe beïnvloeden. Maar jouw reactie kan ook mij weer aanzetten tot meer of minder eten. Dat is een cirkel van beïnvloeding die maar door kan blijven gaan.'
Daarom hebben Hermans en collega's onderzocht of twee tafelgenoten ook hun hapjes op elkaar aanpassen en daarmee het gedrag van de ander letterlijk kopiëren. Zeventig studentes kwamen naar een nagebootst eetcafé en aten daar samen met een andere onbekende vrouw. Ondertussen keek Hermans met een verborgen camera naar wat er gebeurde. Hij registreerde nauwkeurig wie wanneer een hapje nam. Zo ontdekte hij dat vrouwen eerder geneigd zijn een hap te nemen op het moment dat hun tafelgenoot dat ook doet. Ze bepalen dus niet hun eigen eettempo. Het kopieergedrag bleek drie keer sterker aan het begin dan aan het eind van de maaltijd. Hermans schrijft deze resultaten toe aan onbewust imitatiegedrag.
Dit is de eerste studie die aantoont dat mensen hun eetgedrag op microniveau aanpassen. Hermans: ‘Ik vind het belangrijk dat mensen weten hoe hun gedrag beïnvloed kan worden zonder dat ze er weet van hebben. Mocht dat nodig zijn, dan zou dit inzicht vervolgens kunnen helpen bij het veranderen van eetgedrag.' Onderzocht wordt nu of dezelfde effecten gevonden kunnen worden bij kinderen. ‘Met de wetenschap dat obesitas een steeds groter probleem wordt voor onze gezondheid is het belangrijk inzicht te krijgen in welke rol de omgeving hierin speelt', aldus Hermans.
