Vermoeidheid diabetes type 1 niet door schommelende bloedsuiker-spiegel

‘Gedragsfactoren spelen een belangrijke rol bij de vermoeidheid’, schrijven onderzoekers van het UMC St Radboud in Diabetes Care. ‘Mogelijk is cognitieve gedragstherapie een effectieve behandeling’, aldus de onderzoekers.

Bijna de helft van de mensen met diabetes type 1 is chronisch moe. Niet gewoon moe, maar al langer dan een half jaar zo ernstig moe dat ze hun dagelijkse bezigheden niet goed kunnen doen en minder genieten van hobby’s en sociale contacten. 

Mensen met diabetes type 1 noemen hun vermoeidheid als de meest hinderlijke klacht van diabetes. Dit blijkt uit onderzoek van klinisch psycholoog dr. Hans Knoop en internist prof. Cees Tack van het UMC St Radboud dat is gepubliceerd in het blad Diabetes Care. Het is voor het eerst dat mogelijke oorzaken van chronische vermoeidheid bij mensen met diabetes type 1 zijn onderzocht.

In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, wijst het onderzoek uit dat de chronische vermoeidheid maar voor een klein deel is te wijten aan een schommelende bloedsuikerspiegel.

Wanneer iemand erg lang voortdurend moe blijft, lijkt dit vooral samen te hangen met gedragsfactoren. Een onregelmatig slaap-waak patroon, te weinig bewegen of je machteloos voelen tegenover de vermoeidheid zijn bijvoorbeeld  factoren die een rol spelen.

Op basis van het gepubliceerde onderzoek wordt nu daadwerkelijk bij patiënten onderzocht of cognitieve gedragstherapie effectief kan zijn. Voor dit vervolgonderzoek hebben de onderzoekers opnieuw een subsidie van het Diabetes Fonds ontvangen.