woensdag, 9. december 2015 - 13:26 Update: 09-12-2015 13:34

‘Forensische pathologie is een medische discipline’

‘Forensische pathologie is een medische discipline’
Foto: Archief FBF.nl
Maastricht

Op vrijdag 11 december wordt de eerste Nederlandse leerstoel forensische pathologie aanvaard door Bela Kubat van het Maastricht UMC+ en het Nederlands Forensisch Instituut (NFI). In haar oratie pleit Kubat onder meer voor de inbedding van forensische pathologie in de opleiding van artsen. Zodoende zouden zij in de kliniek veel beter in staat zijn om gevallen van mishandeling bij patiënten te herkennen en om tijdig hulp te bieden.

Forensische pathologie staat voornamelijk bekend als een belangrijk vakgebied binnen strafrechtelijk onderzoek. Door sectie op het lichaam van een overledene te verrichten probeert de forensisch patholoog namelijk te achterhalen of de doodsoorzaak natuurlijk is geweest of dat er mogelijk een misdrijf aan ten grondslag heeft gelegen. Volgens Kubat is forensische pathologie echter meer dan alleen een onderdeel van strafrechtelijk onderzoek en moet het vakgebied worden beschouwd als een medische discipline. De nieuwe hoogleraar ziet het als haar taak om artsen daarin te onderwijzen en zodoende eerder tekenen van mishandeling in de kliniek op te sporen.

Signalen

“Voor een arts is het natuurlijk de primaire taak om een patiënt met bijvoorbeeld een gebroken arm te behandelen”, zegt Kubat. “Maar wat nu als die persoon blauwe plekken heeft die ogenschijnlijk niets hebben te maken met het letsel aan de arm? Hoe weet de arts of dat komt door mishandeling en zo ja, hoe dan verder? Een valse verdenking zou natuurlijk dramatisch zijn voor zowel behandelaar als patiënt, maar het niet tijdig herkennen net zo goed.” Kubat bepleit dat een gebrek aan kennis over forensische pathologie kan leiden tot het niet goed herkennen van signalen van misdrijven, waar ook mishandeling onder valt. Het slachtoffer komt dan in een negatieve spiraal en kan het van kwaad tot erger worden.

Oplossing

“Artsen moeten dan ook worden geschoold in het herkennen van patronen van blauwe plekken, breuken of ander letsel”, zegt Kubat. “Hoe eerder je de signalen van mishandeling namelijk herkent, hoe eerder je daar iets aan kan doen. Dat moet wel in goed overleg met de patiënt gebeuren.” Dat laatste is van belang, omdat de arts medische geheimhouding heeft. De patiënt kan er dus met zijn behandelaar over praten zonder dat hij die informatie met anderen mag delen. Het is de taak van de arts om samen met de patiënt te zoeken naar een oplossing voor het probleem. Dat kan lichamelijke of mentale therapie zijn, maar als de patiënt er om vraagt, kan dat ook een aangifte zijn. Bij kindermishandeling is de arts overigens verplicht om melding te maken bij juridische instanties, ondanks medische geheimhoudingsplicht.