maandag, 12. mei 2025 - 18:45 Update: 12-05-2025 18:48

'Aan een meldpunt hebben slachtoffers van huiselijk geweld niet zo veel'

huiselijk geweld
Foto: fbf
Amsterdam

Het aantal geregistreerde meldingen van huiselijk geweld is slechts het topje van de ijsberg. Er wordt nu te veel gevraagd van slachtoffers van huiselijk geweld. Om contact op te nemen met Veilig Thuis moeten zij de moed hebben om hun eigen onveiligheid te onderkennen, maar ook hun wantrouwen tegen instanties kunnen overwinnen. it zegt Saskia Daru van Movisie.

'Na tien jaar zijn de Meldcode en Veilig Thuis aan een evaluatie toe. Bij het ontstaan in 2015 was Veilig Thuis een antwoord op de wens dat signalen van professionals, inclusief de politie, op één plek samen zouden komen', aldus Daru. 'Het perspectief van slachtoffers van huiselijk geweld zelf kreeg in de nieuwe situatie onvoldoende aandacht. Veilig Thuis ontstond uit advies- en meldpunten kindermishandeling, die bij Bureau Jeugdzorg waren ondergebracht, en uit steunpunten huiselijk geweld. Maar juist deze steunfunctie raakte buiten beeld.'

Daru: 'Huiselijk geweld is omgeven met schuld- en schaamtegevoelens. Geweld in relaties speelt zich vaak in het verborgene af. Het is net zoals met de vuile was: die hangen mensen niet graag buiten. Dat geldt niet alleen voor plegers en slachtoffers, maar ook voor getuigen van huiselijk geweld, zoals kinderen en andere familieleden. Vaak zijn slachtoffers (terecht) bang voor de gevolgen. Ze doen er dan ook alles aan om partnermishandeling verborgen te houden.'

Bij laagdrempelige plekken als Safe Women en Chat met Fier kunnen vrouwen wel hun verhaal doen en dat helpt hen. Veilig Thuis geeft steeds meer advies, maar het merendeel van die adviezen wordt aan professionals gegeven, niet aan slachtoffers en al helemaal niet aan plegers van huiselijk geweld.

'Of een aanpak succesvol is moeten we uiteindelijk aan de mensen zelf vragen, niet aan de organisatie en professionals die de aanpak vormgeven. Dat vraagt om een perspectiefwisseling: van meldpunt naar advies- en steunpunt, van onveiligheid oplossen naar het creëren van duurzame veiligheid, van incidenten signaleren naar patronen doorbreken. Die wegwijzer heeft iedereen die in de aanpak werkt inmiddels gezien, maar nu moeten we die weg daadwerkelijk inslaan.'