In het verleden is, sinds de invoering van de euthanasiewet in 2002, wel een aantal artsen berispt of gewaarschuwd door de tuchtrechter, maar het Openbaar Ministerie (OM) vond het nooit eerder nodig om iemand voor de strafrechter te brengen. Dit schrijft de NOS maandag.
Wisselende verklaring over doodswens
Het gaat in deze zaak om de levensbeëindiging van een 74-jarige vrouw die vergevorderd dement was. De vrouw had een een euthanasieverklaring, maar gaf later wissende verklaringen af over haar doodswens. De zaak heeft op de arts die vandaag terechtstaat, een enorme impact, zo laten collegaverpleeghuisartsen aan de NOS weten. Maar persofficier Sanne van der Harg zegt in een Twittervideo dat het OM geen reden ziet om aan de goede trouw van de arts in kwestie te twijfelen.
In het fimpje legt Van der Harg uit waar het precies om gaat: 'In hoeverre moet je als arts nog in gesprek met een dementerende patiënt als deze reeds een eerder geschreven euthanasieverklaring heeft? De patiënt in deze zaak had aangegeven dat zodra zij in een verpleeghuis terecht zou komen, zij euthanasie wilde, en ook als de tijd er rijp voor was.' Toen de patiënt eenmaal in het verpleeghuis zat, gaf zij wisselende signalen af. Van der Harg: 'Naast de euthanasieverklaring die er lag, gaf zij ook aan op sommige momenten dat zij juist niet dood wilde. In goed overleg met de familie heeft de arts uiteindelijk wel de euthanasie uitgevoerd.'
Meer duidelijkheid voor artsen
Hoewel het OM niet twijfelt aan de goede bedoelingen van de arts, vindt het OM wel 'dat deze arts nadrukkelijker in gesprek had moeten gaan met de dementerende patiënt'. De wet biedt op dit punt geen duidelijkheid en dat is ook de reden dat we deze vraag nu voorleggen aan de rechter, zegt het OM. 'Want die duidelijkheid moet er wel komen voor artsen: hoe ver reikt je verantwoordelijkheid?' Persofficier Sanne van der Harg verwacht dan ook dat deze zaak belangrijke jurisprudentie gaat opleveren.