Volgens Luman kan de oorzaak enerzijds gezocht worden in subtiele aangeboren afwijkingen in de hersenen en anderzijds zou een afwijkende leergeschiedenis bij kinderen met ADHD, een grote hoeveelheid negatieve feedback, de resultaten kunnen verklaren. Luman promoveert 15 februari aan de Vrije Universiteit te Amsterdam.
Attention-deficit/hyperactivity disorder (ADHD) is een chronische ontwikkelingsstoornis met symptomen van aandachtsproblemen, hyperactiviteit en impulsiviteit. Opvallend is dat de symptomen afhankelijk lijken van motivationele prikkels. Elke ouder van een kind met ADHD zal herkennen dat de symptomen verminderen wanneer hun kinderen iets doen wat ze leuk vinden zoals televisie kijken. Marjolein Luman heeft onderzocht in hoeverre prestatieverschillen tussen kinderen met ADHD en leeftijdsgenootjes op motorische en mentale taken afhankelijk zijn van de aanwezigheid van motivationele prikkels. Dit is gedaan door de prestatie op deze taken systematisch te koppelen aan consequenties zoals het winnen (beloning) of verliezen (straf) van punten wat werd vergeleken met een neutrale conditie (geen consequenties).
De studies in dit proefschrift laten zien dat zowel kinderen met ADHD als leeftijdsgenootjes een prestatieverbetering laten zien op de motorische en mentale taken wanneer deze zijn gekoppeld aan beloning of straf. Opvallend genoeg was dit effect iets groter bij kinderen met ADHD. De gemeten abnormale hartslag- en huidgeleidingsrespons van kinderen met ADHD, fysiologische maten die gevoelig zijn voor motivationele prikkels, bleken te verdwijnen wanneer de prestatie gekoppeld was aan straf en beloning vergeleken met de neutrale conditie.
