De rechtbank acht bewezen dat hij jarenlang structureel en in opdracht van de Russische buitenlandse inlichtingendienst (SVR) vertrouwelijke documenten heeft doorgespeeld aan de Russische Federatie. Hij behoort daarmee tot een (kleine) groep van spionnen die door langdurige operationele activiteiten het belang van de Nederlandse staat en dat van zijn bondgenoten ontwrichten en ondermijnen.
De rechtbank oordeelt dat de man zich door zijn positie en achtergrond terdege bewust moet zijn geweest van de gevoeligheid van de door hem doorgespeelde informatie, waaronder dus ook staatsgeheime informatie. Daarbij heeft hij, naar niet anders is gebleken, puur uit winstbejag gehandeld, om zijn schulden af te betalen en zich een zekere levensstijl te kunnen permitteren. De hoogte van de bedragen die hem in een loondienst- en witwasconstructie contant werden uitbetaald, in de periode januari 2009 tot augustus 2011 alleen al een bedrag van minstens 72.200 euro, wijst daarbij op de waardevolle positie die hij bekleedde als informant voor de SVR.
De voormalig ambtenaar speelde, via twee in Duitsland woonachtige agenten, honderden documenten door die vooral betrekking hebben op politieke en militaire aangelegenheden rond de NAVO en de EU, met name in relatie tot Rusland. Het gaat bijvoorbeeld om informatie over de crisissituatie in Libië, de EU-waarnemingsmissie in Georgië en de vredesmissies in Kosovo en Afghanistan. Onder de documenten bevonden zich staatsgeheime documenten, waardoor de belangen van de Staat en zijn bondgenoten in gevaar zijn gebracht. De schade voor de EU en de NAVO door het handelen van verdachte moet als substantieel worden beoordeeld. Verdachte heeft ook niet geschroomd om vertrouwelijke en zeer persoonlijke informatie over zeven collega's aan de SVR door te spelen, waarmee deze in een voor de SVR chantabele positie zijn gebracht. Dit alles rekent de rechtbank de verdachte zeer zwaar aan.