De Turks- en Marokkaans-Nederlandse jongeren die deelnamen aan het kwalitatieve onderzoek doen vaak denken aan de categorie ‘gematigde segregatie’. Zij hebben relaties met autochtone Nederlanders, maar hun inbedding in de herkomstgroep is sterk, zowel wat identificatie als contacten betreft.
Kenmerkend voor Marokkaanse en Turkse jongeren is dat ze zich ‘van alles’ voelen: ze hebben meerdere identiteiten tegelijkertijd. Ze zijn Marokkaans of Turks, ze zijn Nederlands, ze zijn inwoner van een stad en ze zijn moslim. Het geloof is bij veel jongeren een belangrijk onderdeel van de identiteit. Een belangrijk deel van hen voelt zich in de eerste plaats moslim; dit is voor velen de identiteit ‘op nummer 1’.