Het lijkt te gaan om een jongvolwassen mannetje in goede conditie. Waarschijnlijk een mannetje, vanwege de lange slagtanden. Zeehondenwachters van het Zeehondencentrum Pieterburen hielden het dier in de gaten. Op afstand houden daarmee ook de dierenartsen van het centrum het dier in de gaten, al leek er geen reden tot zorg. Het Zeehondencentrum vraagt om de walrus te melden bij het centrum als deze gezien wordt, maar bovenal het dier rust en ruimte te geven.
Vorige zomer deed ook al een walrus Nederlandse wateren aan. Het ging toen om een vrouwtje dat Freya werd genoemd. Zij zwierf uiteindelijk maandenlang door de Waddenzee en kwam uit in Noorwegen. Daar werd ze door autoriteiten doodgeschoten, wat leidde tot veel commotie. Een duidelijk verschil tussen deze walrus en Freya is de lengte van de slagtanden, wat waarschijnlijk duidt op dat dit dier een mannetje is.
Waarom walrussen het de laatste jaren zuidelijker opzoeken is niet duidelijk. In dezelfde periode dat Freya in de Waddenzee zwom, deed ook een walrus de Ierse en Schotse wateren aan. Dit dier plakte er zelfs een uitstapje naar Spanje en terug aan vast. Wellicht dus dat het een “normalere” verschijning aan onze kusten wordt. Het is onwaarschijnlijk dat het Zeehondencentrum deze dieren zal opvangen. Het Zeehondencentrum heeft in het verleden één keer gepoogd een walrus op te vangen. Maar dat bleek geen doen met een dier van honderden kilo’s zwaar. Wel kan het centrum zorgen voor deskundigen die het dier observeren, daarom blijft melding van het dier gewenst.
Het Zeehondencentrum heeft het dier al de toepasselijke naam "Thor" gegeven.