Kermisbranche: 'Pas bestaande groepsaansprakelijkheid consequent toe om kermissen veilig te houden'
De kermisbranche trekt landelijk aan de bel over de toenemende incidenten waarbij groepen jongeren kermissen verstoren. Het recente incident in Rosmalen, waarbij beveiligers werden
belaagd en de kermis vroegtijdig moest sluiten, is geen uitzondering meer maar onderdeel van een zorgwekkende trend.
Bestaande wet, te weinig toegepast
Volgens de brancheorganisatie is de oplossing niet perse nieuwe wetgeving, maar het actief toepassen van bestaande regels. In artikel 6:166 van het Burgerlijk Wetboek staat dat bij schade veroorzaakt door een groep, ieder lid van die groep aansprakelijk kan worden gesteld – ook wie zelf niet fysiek geweld heeft gebruikt, maar wel bijdroeg aan het gevaar of de situatie. 'De wet geeft gemeenten en justitie alle middelen om meelopers en aanmoedigers net zo verantwoordelijk te houden als de directe daders,' zegt een woordvoerder van kermisbond BOVAK.
'Maar in de praktijk zien we dat deze groepsaansprakelijkheid vaak onbenut blijft. Dat moet veranderen.'
Schade verder dan alleen financieel
Incidenten zoals in Rosmalen leiden niet alleen tot fysieke schade en aanzienlijk extra beveiligingskosten, maar ook tot omzetverlies voor exploitanten en een deuk in het vertrouwen van
het publiek (nationale imago-schade). “Elke voortijdige sluiting is een verlies voor gezinnen, kinderen, exploitanten én de stad. Door groepsaansprakelijkheid consequent toe te passen, maken we duidelijk dat meelopen ook meebetalen betekent.”
Oproep aan gemeenten, politie en OM
De kermisbranche roept op tot nauwe samenwerking tussen kermisbonden (exploitanten), gemeenten
en politie, met als speerpunten:
• Actieve toepassing van artikel 6:166 BW.
• Snelle afhandeling van schadeclaims richting groepen als geheel.
• Preventieve maatregelen zoals cameratoezicht en persoonsgerichte aanpak van veelplegers (o.a. gebiedsverboden)
'De kermis is een plek voor lichtjes en muziek, niet voor zwaailichten en sirenes. Als we willen dat gezinnen veilig en onbezorgd kunnen genieten, moeten we dit soort gedrag keihard aanpakken – met de wetten die we al hebben.'