Kwetsbare bevolking Parijs
Migranten, daklozen en kinderen zonder (ouderlijk) toezicht in Parijs en omgeving zijn extra kwetsbaar voor de corona-epidemie. Zij hebben vaak geen toegang tot de reguliere gezondheidszorg en leven in armoedige omstandigheden met amper toegang tot sanitaire voorzieningen. Voorzorgsmaatregelen, zoals regelmatig en goed de handen wassen, zijn daardoor moeilijk te nemen waardoor zij extra veel risico lopen om het virus te krijgen en te verspreiden.
‘Wij maken ons met name zorgen om de mensen die in zeer kwetsbare omstandigheden leven.’, aldus Pierre Mendiharat, medisch adjunct-directeur van Artsen zonder Grenzen in Frankrijk. ‘Als er niets wordt gedaan om besmetting tijdig te herkennen en met het coronavirus geïnfecteerde mensen te isoleren, kan corona zich extra snel onder deze groep verspreiden. Omdat zij in de marges van de samenleving leven, is het voor hen ook nog eens moeilijk om medische hulp te krijgen.’
Hulpverlening ziekenhuizen Italië
In Italië is Artsen zonder Grenzen begonnen met het verlenen van hulp aan vier ziekenhuizen in het epicentrum van de coronacrisis; het gaat hier vooral om infectiebestrijding en patiëntenzorg. Een tekort aan beschermende mondkapjes en kleding is echter een grote uitdaging. Dit heeft tot gevolg dat zorgmedewerkers in de frontlinie worden blootgesteld aan het virus.
“We zien dat het zorgpersoneel compleet overweldigd wordt met een aanvoer van 80 ambulances per dag en een dramatisch tekort aan beschermende uitrusting. Het personeel loopt hierdoor een groot risico om besmet te raken. Sommige artsen dragen noodgedwongen 12 uur per dag hetzelfde gezichtsmasker.’, zegt Claudia Lodesani, arts en directeur Artsen zonder Grenzen in Italië. ‘Als er niet snel beschermingsmiddelen bij komen zullen steeds meer medewerkers ziek worden, wat leidt tot minder patiëntzorg en een afzwakking van de strijd tegen de ziekte.’
Hulp in conflictgebieden gaat door
Artsen zonder Grensen doet er alles aan om ervoor te zorgen dat de medische noodhulp in conflictgebieden niet onder deze crisis lijdt. Het is de belangrijkste taak van de organisatie dat de meest kwetsbaren toegang blijven houden tot de zorg die ze nodig hebben. De huidige maatregelen, zoals reisbeperkingen van hulpverleners en de toevoer van medicijnen en apparatuur maken dat op dit moment moeilijker.