Simons kan zich niet meer vinden in de koers van DENK en zegt hierover in de krant: '. 'Denk appelleert aan boosheid en gedijt bij polarisatie.' Ze is niet de enige die DENK verlaat. De campagneleider bij DENK, Ian van der Kooye, stapt ook uit de partij en sluit zich aan bij Artikel 1. Simons vindt wel dat het DENK gelukt is om het racismeprobleem in Nederland op de politieke agenda te zetten, maar de partij zoekt volgens haar te weinig naar de maatschappelijke verbinding die DENK voorstaat.
Simons en Van der Kooye besloten bij DENK te vertrekken na alle commotie rondom een lynchfilmpje voor Simons dat op internet werd verspreid. Er werden daarna een aantal veiligheidsmaatregelen getroffen, maar Simons vindt dat ze door de leiders van DENK toch te weinig werd gesteund. Simons tegen de NOS: 'Voordat die maatregelen werden toegepast, werd mij al duidelijk dat DENK vooral bezig was met het vieren van de media-aandacht, en niet met mijn welzijn.'
Voor Simons zijn vrouwenemancipatie, loonongelijkheid en homoacceptatie zijn belangrijke punten op haar politieke agenda. Simons: 'Er werd mij beloofd dat ik hiervoor de ruimte zou krijgen. Maar in de praktijk bleek die ruimte toch kleiner dan verwacht, omdat Denk rekening wil houden met hun deels conservatieve achterban.' Simons partij is een officiële partij met een bestuur en kan meedoen met de verkiezingen. Tegen de omroep zegt Simons dat ze geen spijt heeft dat ze zich bij de partij heeft aangesloten. Simons: 'k heb ontzettend veel geleerd en een inkijk gekregen in wat er in Nederland speelt. Denk heeft de strijd tegen racisme op de kaart gezet. Ik wil Denk geen trap na geven, maar het kan gewoon beter.'