Met name Gerard de Rooy deed uitstekende zaken vandaag. Hij stuurde zijn Iveco Powerstar foutloos door de duinen en noteerde na 416 kilometer op de meet in Tupiza de snelste tijd. Die wordt wellicht nog gecorrigeerd met een minuutje straftijd. “Even de 141 kilometer aangetikt”, wist De Rooy. Aangezien het verschil met Airat Mardeev op de finish maar 30 seconden was, zou dat betekenen dat de etappewinst formeel naar de Rus gaat. Erg rouwig was De Rooy er niet om. “Een etappezege is leuk, maar het zou niet ongunstig zijn om morgen als tweede te starten in plaats van de piste te moeten openen met drie Kamazzen in mijn nek.”
De proef openen, betekent vaak tijdverlies. Dat bleek ook in etappe 4, waar Eduard Nikolaev de fout in ging. De Rooy kon daardoor veel goedmaken van de tijd die hij in etappe 3 verloor. In het klassement steeg hij met stip naar plaats 5. “In de duinen en vlak erna was het heel moeilijk navigeren”, vertelde De Rooy. “Er zijn er daar veel de fout in gegaan. Wij startten als elfde en toen wij daar aankwamen, zagen we ze al allemaal door elkaar rijden om te zoeken. We hebben zelf één keer een bochtje moeten maken om terug te draaien, maar verder was de navigatie foutloos.”
In de duinen passeerde De Rooy minstens vier, vijf trucks. Aan de stempelpost kwam hij als zesde truck door na als elfde te zijn gestart. “En dan heb ik bijvoorbeeld Hans Stacey niet eens gezien, terwijl die voor mij startte. Na de duinen, die echt fantastisch mooi waren, kwam er een stuk met rivierbeddingen. Daar hebben we de banden wat zachter gezet voor meer grip en zo kon ik in één keer naar twee Kamazzen toe rijden.”
De Rooy reed met zo’n vaart door de duinen dat hij teamgenoten Ton van Genugten en Wuf van Ginkel, die waren aangepikt bij de kopman, kwijt raakte. Met de Powerstar had De Rooy het voordeel boven hun Trakkers dat hij minder harde klappen kreeg. “Voor de auto was het een heel zware dag”, zei De Rooy. “Maar hij heeft het perfect gehouden. Ik ben dik tevreden. Niet alleen met mijn eigen prestatie, maar met die van het hele team.”
Federico Villagra reed het grootste deel van de dag op kop, nadat Nikolaev en Kolomy de fout in waren gegaan. De Argentijn deed prima zaken en pakte de tweede plaats in het klassement. “De duinen waren geweldig”, vond Villagra. “Heel zacht zand, waarin veel auto’s vast zaten. Dat maakte het best moeilijk, omdat er eigenlijk maar één pad was en je dus om al die auto’s heen moest.”
Villagra verloor een beetje tijd ten opzichte van De Rooy omdat hij samen met twee Kamazzen aan het zoeken was naar een waypoint. “Toen wij het hadden gevonden, reden de Kamazzen achter ons aan.” Daardoor kon Sotnikov de leiding pakken in het klassement en niet Villagra, maar daar zat hij niet zo mee. “Ik ben tevreden met hoe het tot nu toe gaat en met mijn plaats in het klassement. Er komen de komende dagen nog heel lastige etappes. Het landschap in Bolivia is erg ruw.”
Ton van Genugten reed naar de zevende tijd. Er had iets meer ingezeten, dacht hij aan de finish in Tupiza. “We hebben moeten zoeken naar een waypoint en daar hebben we te veel tijd mee verspeeld. 500 meter verder naar rechts en we hadden zo door kunnen rijden. Toen we de draad eenmaal hadden opgepakt, zijn we plankgas naar de finish gereden. Op het laatste deel hebben we een beetje geluk gehad. Er waren drie doorgangen in een rivierbedding, maar er was er maar eentje geschikt voor de trucks. Ik heb een paar keer moeten steken, maar anderen hebben de hele bovenkant van hun auto eraf gereden.”
Wuf van Ginkel sloot de rij van Team De Rooy op de tiende positie. Hij hoefde niet in actie te komen om de kopmannen te helpen en kon vlot doorrijden.