Fles
Op 8 september 2018 wordt het kindje zwaargewond – met een hartslag, maar zonder zelfstandige ademhaling – het Wilhelmina Kinderziekenhuis in Utrecht binnengebracht. Eerder die dag reageerde het kindje nog normaal. Zo is de moeder ‘s ochtends nog met hem naar de winkel geweest. Die middag gaf zij het 4 weken oude kindje de fles. Omdat de moeder hun andere kind naar een feestje moest brengen nam de vader het flesgeven over. Later verklaarden beide ouders dat de baby op dát moment nog normaal reageerde. Een klein half uurtje nadat de moeder was vertrokken kwam zij weer thuis en hoorde boven een vreemd geluid. Zij is naar de slaapkamer van de baby gerend en zag dat hij er niet goed uitzag: hij had een grauw gezicht en voelde slap aan. Daarop is 112 gebeld. Toen ook de lipjes blauw kleurden is nogmaals 112 gebeld waarop de hulpdiensten met spoed naar de woning kwamen. Het kindje werd die middag opgenomen in het WKZ waar het een week later overleed.
Doodsoorzaak
Volgens het Openbaar Ministerie is de vader schuldig aan het opzettelijk toebrengen van zoveel letsel dat het kindje uiteindelijk daaraan is overleden. De rechtbank heeft eerst gekeken wat de doodsoorzaak is en daarna naar de rol van de vader. Uit onderzoek van verschillende specialisten blijkt dat de baby is overleden door, kortgezegd, ernstig hoofdletsel. Dit is ontstaan doordat er zeer veel kracht op het hoofd is uitgeoefend. Het hoofdletsel kan opzettelijk zijn toegebracht (bijvoorbeeld door een heftig schudincident) of zijn ontstaan door een ongeval (bijvoorbeeld een val van grote hoogte). De rechtbank concludeert dat dit moet zijn ontstaan op het moment dat de vader alleen met het kind in huis was. Toen de moeder vertrok reageerde de baby nog normaal en bij thuiskomt trof zij hem direct in slechte toestand aan. Tijdens haar afwezigheid was er dus sprake van een opvallende omslag in zijn gezondheid.
Opzettelijk letsel toegebracht
De vraag die beantwoord moet worden is of de vader opzettelijk letsel heeft toegebracht aan zijn zoontje. Het Openbaar Ministerie zegt dat dit het geval is. Het dossier is op meerdere punten belastend voor de vader. Zo was hij alleen thuis met het kindje en zijn er deskundigen die rapporteren dat het letsel minder goed past bij een ongeval. Maar het dossier bevat ook zaken die ontlastend voor de vader zijn. Zo was het kind geen zogenoemde huilbaby en was er sprake van een stabiele gezinssituatie. Ook heeft de man geen stoornis of handicap die een hevige emotionele uitbarsting richting het kind kunnen verklaren. Zelf verklaarde de man, pas later, dat hij met zijn zoon van de trap is gevallen. De rechtbank vindt dit scenario in elk geval niet hoogst onwaarschijnlijk. Het zou kunnen zijn dat de man zich schaamde voor zijn val en daardoor niet direct dit verhaal vertelde. Hoewel het dossier dus wettig bewijs bevat dat de man verantwoordelijk is voor het dodelijk letsel, heeft de rechtbank niet de overtuiging dat de man opzettelijk zijn zoon zo mishandelde dat hij uiteindelijk overleed. Daarom is de man vrijgesproken.